|
Nie wszystkie cząsteczki substancji ciekłej poruszają się z tą samą prędkością. Niektóre z nich są szybsze od innych i potrafią przebić się przez powierzchnię cieczy, przedostając się w formie pary lub gazu do powietrza. Jeżeli, na przykład, zostawić odkrytą szklankę z wodą na kilka dni w ciepłym pomieszczeniu, poziom cieczy stopniowo będzie się zmniejszał, aż w końcu szklanka będzie pusta. Zjawisko parowania występuje na powierzchni cieczy i nie należy mylić go z wrzeniem, w czasie którego zamiana w gaz odbywa się w całej objętości płynu. W związku z tym, że stan skupienia substancji bez względu na to, czy będzie to ciało stałe, ciecz czy gaz - zależy od ruchu jej cząsteczek, podlega ona transformacji przy zmianie ich energii kinetycznej. Często zmieniamy stan skupienia substancji podgrzewając ją, czyli dostarczając energii cieplnej. Na przykład, kiedy gotujemy wodę, zamienia się ona w gaz zwany parą, dlatego że dostarczane ciepło sprawia, iż cząsteczki poruszają się szybciej. W końcu wszystkie one osiągają taką prędkość, że siły wzajemnego przyciągania stają się zbyt słabe, żeby je razem utrzymać. Wtedy cząsteczki te zaczynają się swobodnie przemieszczać, a my mówimy, że ciecz wrze. Zjawisko to występuje zwykle w temperaturze 100°C.
|
